brievenweger op bois durci voet
De voet van deze brievenweger is bijzonder. Het is Bois Durci, dat is vertaald: gehard hout. Bois Durci is gemaakt van fijn gemalen zaagsel, dus van houtpoeder of houtmeel, vermengd met albumine als bindmiddel. Albumine is een eiwit uit bloedplasma. Dat bloed was afkomstig van runderen uit slachthuizen in Parijs. Het mengsel werd in stalen mallen verhit en onder hoge druk samengeperst. Daarna snel afgekoeld. Het zo gemaakte product heeft een hoge dichtheid en is tegen kokend water bestand. Er worden meerdere houtsoorten genoemd, bijvoorbeeld ebbehout en rozenhout (= palissander). Sommige bronnen melden de toevoeging van kleurstoffen. Als alternatief voor albumine uit bloed, worden ei en gelatine genoemd. Op 3 oktober 1855 verkreeg Charles-François Le Page samen met Talrich en Pi een patent voor vijftien jaar met nummer 13898, met de titel Fabrication de tous articles et objets en bois durci. Zij wisten geen serieproductie van voldoende kwaliteit op te zetten. Zij verkochten het patent in 1859 aan Alfred Latry en die was succesvoller. Na 1870, het einde van het oorspronkelijke patent, hebben meer firma's producten van Bois Durci gemaakt. Tot in 1926, toen verwoestte een brand de fabriek van de laatste producent André Hunebelle.
Producten van Bois Durci zijn bijvoorbeeld inktstellen, pennenbakjes, sierlijsten, medaillons, plaquettes, ornamenten, barometers, thermometers. Er zijn verzamelaars van Bois Durci producten. Bois Durci wordt wel een biokunststof genoemd.
Het model van deze brievenweger is eerder getoond, zie hier en ook hier, ook deze brievenwegers zijn van onbekende maker(s). De hier getoonde weger is waarschijnlijk van vernikkeld koper. De totale hoogte is 19 centimeter, de diameter van de wijzerplaat is 8 centimeter, de diameter van het briefplateau is 6,2 centimeter. De voet van Bois Durci is 4 centi-
achterkant van de brievenweger
