RICTUS

De RICTUS van Ph. J. Maul is beschreven in het Deutsches Reich Patentschrift met DRP nummer 384478, met de titel Neigungswaage. Het staat op naam van Deutsche Werke Aktien-Gesellschaft in Berlin, Ernst Prüfer in Berlin-Steglitz en Dipl.-Ing. Ernst Wulf in Berlin-Friedenau. Gepatenteerd vanaf 17 augustus 1921. Het patent werd openbaar op 19 november 1923. De patent-tekening is schematisch. Het wegermechanisme staat er vreemd in: de afleesnaald en schaal gaan er van rechts naar links. De op de weger gerealiseerde afleesbeweging is logischer, namelijk andersom. De behuizing is sierlijker gevormd dan op de tekening. Er zijn verschillend gekleurde uitvoeringen van de RICTUS bekend.

de patent-tekening

rondvlak met ril rechthoekig zwart

rictus voorkant

rictus achterkant

rechthoekig paars zwart op wit

Het weegplateau is een rond vlak met een gekromde middenril, of een rechthoekig vlak, of is komvormig. Het bereik van de afgebeelde weger is 500 gram. Er zijn er ook die tot 1000 gram gaan. In het gebied tot 100 gram heeft elke gram een maatstreep. Boven de 100 gram is er een afleesstreep per 5 gram. Er zijn grafisch verschillende uitvoeringen van de afleesschaal te vinden. Exemplaren met simpele maatstrepen van gelijke lengten, of met maatstrepen van oplopende lengten, plus een pijlpunt naar de aangegeven waarde. De rictus heeft een lelijke nulafstelling: de behuizing met daarin het wegermechanisme is op een kleine grondplaat gemonteerd. Deze plaat is aan één kant met drie bolkopklinknagels vastgezet op de tweede grotere grondplaat. Aan de andere kant is de nulstelschroef geplaatst. Er is op deze wijze altijd een detonerende scheefstand van de behuizing op de grote grondplaat.
Onderstaand detailbeelden van de weger.

strepen per gram	mooie rillen	strepen per 5 gram
lelijke nulafstelling	modelnaam	oplopende strepen en pijlpunten